Ruch powiększa mózg
Zapewne nikogo nie dziwi pozytywny wpływ aktywności fizycznej na organizm. Dużo mówi się o wadze ruchu dla zdrowia w każdym wieku. W czym przejawia się ta korzyść? Czy musi to być długotrwała i wytrwała praca na siłowni, kilkugodzinna przejażdżka rowerowa, regularny wysiłek przygotowywujący do maratonu? Okazuje się, że niekoniecznie. Wystarczy aktywność umiarkowana lub niewielka np. 15-minutowy spacer dziennie lub zrezygnowanie z windy na korzyść schodów.
Naukowcy z DZNE (niemieckiego instytutu naukowego) po przebadaniu 2550 osób w wieku 30 – 94 lat z aglomeracji Bonn, udowodnili, że aktywność fizyczna powiększa mózg, a dokładniej – zwiększa objętość i grubość kory mózgowej. W szczególności zainteresowali się hipokampem, odpowiadającym za pamięć, naukę i orientację w przestrzeni. Powiększenie powierzchni mózgu stanowi również dodatkowe zabezpieczenie przed neudegeneracją, czyli utratą komórek mózgowych wskutek choroby lub związaną z wiekiem.
Jak badacze go tego doszli? Założyli osobom testowanym akcelerometry, które kontrolowały aktywność fizyczną przez 7 kolejnych dni. Następnie uczestnicy eksperymentu poddawali się badaniu MRI mózgu, które mierzyło objętość i grubość kory mózgowej.
Po przestudiowaniu wyników okazało się, że największy wpływ ruchu na mózg zaobserwowano w grupie osób powyżej 70 roku życia. Porównano tutaj rezultaty uzyskane u osób nieaktywnych i aktywnych umiarkowanie. Ta umiarkowana aktywność to np. 15 min. spaceru dziennie lub wejście po schodach zamiast użycia windy.
U osób młodych działanie aktywności fizycznej było podobne tyle, że tutaj największą różnicę zauważono pomiędzy grupą umiarkowanie aktywną, a tą o intensywnym wysiłku fizycznym. Jednak zbyt intensywny wysiłek fizyczny nie tylko nie wpływał na dalsze powiększanie mózgu ale wręcz zmniejszał ten efekt.
Naukowcy sprawdzili też, które geny są szczególnie aktywne w powiększających się obszarach mózgu. Okazało się, że były one odpowiedzialne za funkcjonowanie mitochondriów. W dalszych badaniach stwierdzono, że istnieje zależność między genami związanymi z aktywnością fizyczną a tymi, których działanie jest modyfikowane w chorobach neurodegeneracyjnych, jak Alzheimer, Parkinson, choroba Huntingtona. Naukowcy przypuszczają, że aktywność fizyczna może mieć ochronne działanie w tych chorobach.